Bugün 3 aralık dünya engelliler günü nedeniyle pek çok kişi ve kurum duyarlılığını göstermeye çalışarak, bir çaba içerisine girecek. Hatta pek çoğu konuya o kadar çok dışardan bakacak ki bu günü kutlamaya kalkacak. Yine de bir anne olarak her türlü çabayı kıymetli görüyorum ve herkese şimdiden teşekkür ediyorum.
Ama bugün bir şey daha yapalım istiyorum ;
Her fırsatta dile getirdiğim gibi engelli bireyler ve aileleri bu ülkenin her konuda engellenenleri olduğu için
Pek çok engelini geride bırakıp ekonomik özgürlüğünü kazanmak isteyenlerin, yalnızca devletin isvereni mecbur bıraktığı kadarına layık görüldüğü için
Daha doğduktan sonra sağlık sorunları nedeniyle çocuğu için çabalayan bir anneye “aman bi ömür salya mı temizleyeceksin bu kadar uğraşma” diyen hipokrat yemini etmiş doktorlar yetiştirdiğimiz için
Engelsiz kentler için yasalar çıkarıp sonrada bir türlü gerçekleştirmeyen ama her fırsatta engellilerin yanındayız pozları ve mesajları veren yöneticilere itimat ettiğimiz için
Yasaların engelli bireyleri koruyup kollayan kısımlarını bir türlü uygulayamadığımız dahası hak ihlallerinin hiç bir cezası ve yaptırımı olmadığı için
Kimse eğitim hakkından mahrum bırakılamaz denilen bir ülkede öyle bir hakkı özel gereksinimli çocuklarımıza bir türlü layık göremediğimiz için
Özel eğitim öğretmenliğinin uzmanlık gerektirmesine rağmen, konuyla ilgili hiç bilgisi olmayanları öğretmen yapabildiğimiz ve çocuklarımıza uygulanan her turlu şiddeti görmezden geldiğimiz için
Topluma entegre olamamaları için elimizden geleni ardımıza koymadığımiz için
Her geçen gün artan özellikle genetik mutasyonlar, otizm, kas hastalıkları…vs için ; “bu işte bir terslik var ne yedirip ne içiriyoruz ne solutuyoruz vatandaşa” diye sorgulamayan akademisyen ve bürokratların korkak ve görmezden gelen tavırları için
Kıytırık bir rampayı bile çizimlerine eklemeyi alışkanlık haline getirmemiş, şehirleri, yapıları engelli engelleriyle donatan mimar mühendis şehir plancılarımız olduğu için
Dertlerin yığınla sırtımızda olduğunu bilmelerine rağmen çözüm üretemeyen onca STK mız olduğu için
Engelli bireyleri ve ailerini haklarını aramak konusunda bilinçlendirmek, destek olmak yerine, umut tacirliği yapanlara ve bizleri hep oyalayanlara prim verdiğimiz için
ve aslında bütün bunları gerçekten de umursamadığımız için…
Bugün…
Bütün bunlar olmamış gibi boy boy fotoğraflar yayınlanacak, asla tutulmayacak sözler verilecek, farkındayız mesajları havalarda ucusacak
Oysa ben bugün sadece ama sadece biraz utanalım istiyorum…
ve bir gün;
Ülkemizdeki bütün engellenenlerin insanlık onuruna yakışır şekilde, özgürce yaşayabilecekleri günleri görebilmelerini diliyorum …
Bir cevap yazın